Leidinggeven is een kunst en die kunst is niet voor iedereen weggelegd. Dat blijkt wel uit het recente onderzoek van De Baak, Winkelman en Van Hessen en ManagementTeam. De leidinggevende geeft zichzelf een 7,6 voor zijn leidinggevende capaciteiten; de medewerker beoordeelt zijn vermogen om goed leiding te geven echter met een 6,4. Daar zit nogal een verschil tussen.

Zo staat in het rapport te lezen dat de medewerkers de mensgerichte stijl van de manager niet altijd herkennen. Medewerkers vinden dat de leidinggevende te weinig ruimte laat voor eigen initiatief en vooral stuurt op dat wat fout gaat. En dat geeft geen plezier op de werkvloer.

“Gezien de gesprekken van de laatste week en het feit dat dit precies de situatie is waar ik niet goed tegen kan, meld ik me ziek.”

Zakdoekjes
In de organisaties waar ik kom als interim-manager staan vaak de zakdoekjes op tafel. Mijn opdracht is meestal om een vastgedraaide organisatie weer te laten bloeien. Aangesteld om de boel weer op orde te krijgen, komen medewerkers die het water aan de lippen staat zich bij mij melden. Er is veel verdriet over het gebrek aan waardering, het ontbreken van resultaat voor de getoonde inzet, maar vooral over het niet nakomen van gemaakte afspraken. Ze voelen zich alleen staan in hun pogingen het goede te doen. Door hun onmacht melden ze zich ziek en weigeren de leidinggevende te woord te staan.  “Gezien de gesprekken van de laatste week en het feit dat dit precies de situatie is waar ik niet goed tegen kan, meld ik me ziek.” 

Kom je hier om te werken?
Onlangs keek ik naar een documentaire over Toyota-dealer Kooijmans in Vianen die inmiddels tot de  grootste autobedrijven behoort in Nederland. Knap werk van het familiebedrijf in een krimpende markt. Tijdens een overleg verwees een medeweker naar een spotje op de radio van een concurrent: Koop een Fiat bij Vermeer, want die anderen zijn er niet meer, om aan te geven hoe bar het gesteld is in de sector.

               Kom je hier om te werken, of kom je om doelen te bereiken

De directeur van het bedrijf was continu bezig met het motiveren van zijn personeel, maar je zag hem ook tijdens functioneringsgesprekken waarbij hij er niet voor terugdeinsde om de medewerker met zijn tekortkomingen te confronteren. Op een personeelsbijeenkomst sprak hij de woorden: Kom je hier om te werken, of kom je om doelen te bereiken. Het fragment werd twee keer herhaald. De documentairemaker vond dit blijkbaar ook een wezenlijke uitspraak.

Motivatie en samenwerking
Goede vraag. Wat beweegt docenten om in het onderwijs te werken. Komen ze om te werken? Of komen ze om doelen te behalen? Dat laatste vraagt naast individuele motivatie ook samenwerking. In het onderwijs kan je alleen samen doelen behalen. Jouw lessen zijn de input voor de lessen van je collega en andersom. Samenwerking vraagt om communicatie. De rol van de manager is dan om een duidelijke richting aan te geven (de leidinggevende geeft het wat aan) en een goede controle op de uitvoering (het hoe vult de medewerker in). Volgens het onderzoek vraagt de medewerker om een consequente, eerlijke leidinggevende die recht door zee is en over een gezonde dosis humor beschikt. Hierbinnen wil de medewerker de vrijheid hebben om zelf initiatieven en beslissingen te nemen. Je zou zeggen, dat moet toch niet zo moeilijk zijn als we samen hetzelfde doel voor ogen houden?

Mogelijk ook interessant

In het verlengde van de inhoud van de artikelen op onze website, biedt Utrecht Business de mogelijkheid op het onderwerp/vakgebied een opleiding te volgen. Hiertoe worden verschillende varianten aangeboden.