Hoe boerenslim is inkoop…?

Laatst stond er een artikel in de Elsevier over de slimme boeren die Nederland rijk is. Deze boeren hebben hun opbrengsten de laatste decennia aanmerkelijk weten te verdubbelen en hun innovatieve kracht kan zich meten met die van Sillicon Valley. Onze agrarische sector is een van de meest vernieuwende bedrijfstakken. We lopen voorop in de zaadveredeling, we poten aardappelen met een ongekende precisie en mestdosering wordt per kropje sla afgemeten. Hollands Glorie, waar we eigenlijk nauwelijks bij stil staan. Dat maakte mij nieuwsgierig wat nu het geheim is van deze boerenslimheid en wat wij als inkopende organisaties buiten de sector daarvan kunnen leren.

Boeren nemen kijkje in elkaars keuken

Wat de boer niet kent, dat eet hij niet is een achterhaalde gedachte. De branche kenmerkt zich door een en al hightech, computersystemen die met elkaar praten en de moderne boer is hoogopgeleid, inventief en nuchter van aard. Ze zijn vaak van een afstand al te herkennen en opvallend is het open karakter waarmee deze groep met elkaar omgaat. Boeren verhalen makkelijk over hun eigen ervaring en hoe ze tot meer opbrengst zijn gekomen. Ze snuffelen ongeremd bij elkaar in de keuken. In ‘studieclubs’ wordt openhartig kennis gedeeld. Het gevoel van collegialiteit is groot, concurrentie tussen de boeren onderling kent men nauwelijks en er is vertrouwen in elkaar.

Bouwen aan cultuur met gezond vertrouwen in elkaar

Hoe anders is het in het bedrijfsleven of de overheid, waar het gewoon is om de eigen kaarten voor de borst te houden en nimmer wordt verklapt hoe we het doen. Waarom vindt iedereen liever het eigen wiel uit en denken we dat we het alleen beter kunnen? En welke rol speelt inkoop hierbij?

Als we met een timmermansoog en met een gezonde dosis zelfreflectie naar onze eigen inkoopwereld kijken, behoort het bouwen aan een open cultuur met gezond vertrouwen binnen onze ketens niet tot onze beste eigenschappen. Daar waar de boeren als een tweede natuur oog hebben voor hogere opbrengstdoelen en denken vanuit de behoefte van de klant, beziet inkoop vaak haar eigen doelen als richtinggevend. Besparen en dicterend vraaggedrag zijn dan de troeven waarmee inkoop het spel wil spelen. Met als gevolg dat de creativiteit, die in de keten zit onvoldoende wordt benut en het vertrouwen om kennis te delen er nauwelijks is.

Dat inkoop haar boerenverstand onvoldoende laat werken, legt Jan Telgen in de Deal van mei 2015 mooi uit. “De administratieve ketenlasten bij een publieke aanbesteding zijn hoog omdat we bovenmatig vragen-om-te-vragen, terwijl je rechtmatig eigenlijk niks hoeft te vragen”. Inkoop koestert overwegend het eigen belang en onvoldoende het ketenbelang. Pure verspilling en een niet kwetsbare opstelling! En juist die kwetsbaarheid in een ketenrelatie is belangrijk om het vertrouwen bij anderen te winnen.

Boerenslim redeneren

Boeren zijn ondernemers en kopen daarom ook veel in. Inkoop is voor deze innoverende sector geen doel, maar een middel om voorop te lopen en te blijven. Zo investeert de sector bovengemiddeld in onderzoek en ontwikkeling. De boeren verbinden als vanzelf de ketens om daarmee het beste uit de keten te halen. Hun machines communiceren makkelijk met elkaar door de branche brede informatisering standaard ISOBUS. Het lijkt zo simpel zou je zeggen….

Volgens Wikipedia is boerenslimheid of boerenverstand een eigenschap die mensen wordt toegeschreven wanneer zij zonder enige vooropleiding te hebben gevolgd een logische redenatie volgen of duidelijk aanvoelen hoe de vork in de steel zit. … Boerenslimheid is dus een onbewuste bekwaamheid en niet voor alle inkopers even vanzelfsprekend. Training en coaching kan inkoop helpen om haar bewustwording te ontwikkelen.

[alert type=”info” title=”Leestip: Binnenkort van start: Inkoopmanagement & Procurement (Post HBO)”] Lees het artikel

Wat kunnen we nu als inkopers leren van al die boerenslimheid?

Boeren delen veel kennis door bij elkaar in de keuken te kijken en is men in staat om het eigen belang ondergeschikt te maken aan het ketenbelang. Men stelt zich kwetsbaar op en leert daardoor veel van elkaar. Zij hebben als ondernemers donders goed door waar de markt om vraagt en weten dit goed door te vertalen naar hun leveranciers.

In feite beschikken zij in de basis over de juiste ketenvaardigheden om het geheel goed te laten samenwerken en dat meestal zonder enige vorm van inkooptraining. Interessant! Nietwaar…?

Bron: Covalis

Mogelijk ook interessant

In het verlengde van de inhoud van de artikelen op onze website, biedt Utrecht Business de mogelijkheid op het onderwerp/vakgebied een opleiding te volgen. Hiertoe worden verschillende varianten aangeboden.